تو گفتی آسمون دارم، نداشتی
یه قلب مهربون دارم، نداشتی
تو گفتی توی این دنیای بی رحم
غم یه همزبون دارم، نداشتی
یه روز گفتی واست دنیا میارم
پیشم باشی برات جونو میذارم
چشای خیستو دوختی به چشمام
ازم خواستی تو حرفات،نه، نیارم
بهت دل دادم و از جون گذشتم
من از پاکیم برات آسون گذشتم
تامن عاشق شدم رفتی چه راحت
میدونم از دلم ارزون گذشتم
برای اینکه هر روزت صفا شه دلم تسبیح دست لحظه ها شد
چرا چشمای پاک آسمونیت میون دلخوشی هات بی وفا شد؟
شبو روز و همه وقت و همه عمر دلم می خواست دلت با من یکی شه
دلم می خواست که دنیا چشم بذاره بشیم پنهون من وتو تا همیشه
خیابون بلندی باشه باتو صدای نم نم بارون نرمی
که با لحن صداش این خسته هارو بگیره توی آغوشش به گرمی
اگه رویام حقیقت داشته باشه خداحافظ بگم اما به دنیا
ولی حالا که من تنهای تنهام خداحافظ می گم به عشق و رویا
از اون روزی که رفتی ماه و خورشید رو خط بی کسی ها روبرومه
تموم صورت خورشید عشقت کسوف ماه تار آرزومه
می دونم پشت لمس اول صبح تو تاریکیه مطلق جا گذاشتیم
نمی شه پشت قهرا جا نمونیم؟ما اون روزا از این حرفا نداشتیم
خدایا آسمونی نیستم اما می تونم آسمو نی داشته باشمزمین دنیای نامرداست تو نیستی نباشی هیچ کجا می خوام نباشم